یادشان گرامی باد

نقشه ایران بزرگ

داشتم وبلاگ خاطرات یک ایرانی در آلاسکا را میخوندم که نوشته بود : آلاسکا بزرگترین ایالت آمریکاست که دولت آمریکا در سال 1867 میلادی اون رو بقیمت 7.2 میلیون دلار از روسیه خرید. آلاسکا بواسطه کشور کانادا از دیگر ایالات آمریکا جدا افتاده. در این ایالت نفت وجود داره. وبلاگ و میبندم  و به تصمیمی که بیش از یک قرن پیش گرفته شده فکر می‌کنم. اینکه دولت آمریکا اون موقع تصمیم گرفته با یه قیمت نسبتاً پایین آلاسکا رو بخره و الان ازش استفاده کنه فکر می‌کنم. اونها چقدر جلوتر از زمان بودند. چی توی سر رجال سیاسی آمریکا بوده که صد و پنجاه سال پیش آلاسکا رو هم میخرند و اضافه‌اش می‌کنند به شمال سرزمین‌شون. اون موقع که هنوز آمریکا، آمریکا نشده بود و کابوها و هفت‌تیر کش‌ها همه جا ولو بودند و همش دنبال شکار بوفالو و جنگ با سرخپوستها و پیدا کردن طلا بودند چه جوری یه سری آدم آینده‌نگر تونستند آلاسکار رو از روسها بخرند. در حالیکه کالیفرنیا غربی‌ترین ایالت آمریکاست، چه جوری رفتن و 4000 کیلومتر اونورتر یعنی هاوایی رو هم اضافه کردند به اون یکی سر سرزمین‌شون. کجائید قطعنامه‌های گلستان و ترکمنچای. کجائید پادشاهان قاجار که خجالت بکشید از اون همه بذل و بخشش. مال باباتون که نبود دلتون بسوزه، یک دفعه کل ایران رو می‌بخشیدین به عثمانی و روس و انگلیس. الان هم ما راحت بودیم و برای دیدن بچه هام دیگه نیاز به ویزا نداشتم. وقتی آدم میبینه درگیر یه جنگ هشت ساله ناخواسته بوده و یه وجب هم از خاک کشورش رو به بیگانه نداده یه جورایی احساس افتخار میکنم. این روزها جای خیلی از اونهایی که رفتند تا این مملکت، دست اجنبی نیوفته خالیه

یادشان گرامی باد