کم کم قطار زندگی که مسیری طولانی و پر فراز و نشیب را در سال هشتاد و هشت
طی کرده است می رود تا به سال هشتاد و نه وارد شود و مسافران این قطار امید
دارند که سال جدید سالی بهتر از سال گذشته باشد!
اما یک چیز در تمام سالها مشترک است تولد و فنا.پس ابتدا آرزو می کنم که این سال
برای خانواده ام سرشاراز زایش و رویش باشد و هرگز غبار نیستی و نابودی بر خانه
ام سایه نگستراند!
هنوز سفره هفت سین سال گذشته را جمع نکرده باید سفره دیگری پهن کنم و این
به باور من کوتاهی عمر وگذر شتابان لحظه هاست و بس!
پس باید همگام با زمان راهی شد زیرا لحظه ها برای رسیدن ما درنگ نخواهند کرد !
به هوش باشید تا جا نمانید از زمان!