چگونه می توان به عنوان دندانپزشک در کانادا به کار مشغول شد
آشنایی با مجموعه مشاغل مرتبط با بهداشت دهان و دندان: دندانپزشکی
در این پست به شرایط اشتغال دندانپزشکان در کانادا میپردازیم.
مسیر شغلی- تحصیلی برای فارغالتحصیلان کانادایی
اگر شما بخواهید در کانادا به تحصیل این رشته بپردازید باید پس از پایان
تحصیلات برای اشتغال، مجوز کار یا لیسانس بگیرید. اعطای این مجوز از وظایف و
اختیارات استانی است یعنی هر استان بر اساس قوانین و مقررات موجود در این
باره تصمیم میگیرد. یک دانشجوی این رشته برای رسیدن به این مجوز باید یک
مسیر ۵ مرحلهای را طی کند:
ابتدا باید در یکی از مراکز آموزشی معتبر برای اخذ مدرک کارشناسی تحصیل کند.
مدت زمان تحصیل برای دریافت این مدرک بر اساس دوره مربوطه و میزان فشردگی یا
گستردگی آن، برقرار بودن یا نبودن ترم تابستانه و کشش و توانایی خود فرد
میتواند بین دو و نیم تا ۴ سال باشد. البته واضح است که اگر فرد در هر ترم
تعداد واحدهای کمتری بگیرید این زمان افزایش مییابد. باید توجه داشت که همه
مراکز آموزش پزشکی مورد تایید National Dental Examining Board of Canada
(NDEB)(که اصلیترین مرکز ارزیابی و اعطای مجوز کار به دندانپزشکان در
کاناداست)، نیستند و قبل از هر چیز باید از این موضوع مطمئن شد که در یک مرکز
معتبر تحصیل میکنید چون در غیر این صورت فرد فارغالتحصیل شده باید همان
شرایط تحصیلکردگان خارج از کانادا را دنبال کند و عملاً تحصیلات کاناداییاش
هیچ تاثیری در سهولت مسیر تحصیل – اشتغال برایش نخواهد داشت.
این نکته مهمی است که در سایر زیرشاخههای دیگر این گروه نظیر بهداشتکار
دندان و دستیار دندانپزشک هم باید به آن توجه داشت و دقت کرد که صرف درس
خواندن در یک موسسه آموزشی در کانادا مادامیکه آن موسسه از سوی مراجعه رسمی
معتبر accredited شناخته نشود کفایت نمیکند. این نکته خصوصاً از این نظر
اهمیت دارد که هر روز از یک گوشه مرکز آموزشی جدیدی با ادعای اینکه به صورت
فشرده دورههایی را برگزار میکند (در خیلی از موارد، از طریق دورههای آموزش
راه دور و مکاتبهای) و افراد را زودتر روانه بازار کار خواهد کرد، پول و وقت
بسیاری را به باد میدهد.
در گام بعدی، شما باید بر اساس کارنامه لیسانس خود مناسبترین دوره تحصیلات
تکمیلی را در یک Dental School انتخاب و برای ادامه تحصیل تقاضا دهید. این
دوره ۴ ساله است و در پایان آن شما دکترای این رشته را دریافت میکنید. البته
هنوز برای کار آماده نیستید. در همین دوران است که شما تصمیم میگیرید یک
دندانپزشک عمومی شوید و یا در حوزه مشخصی متخصص شوید. تخصصهای periodontics,
orthodontics, endodontics از محبوبیت بیشتری برخوردار هستند؛
اما شما میتوانید در سایر تخصصها شامل oral pathology, oral medicine and
oral and maxillofacial surgery که زمینه نیاز کمتری دارند ادامه تحصیل دهید.
با پایان یافتن این مرحله، دوره رزیدنسی شما آغاز میشود که در واقع انجام
فعالیت عملی در یک بیمارستان یا کلینیک در موقعیت سوپروایزری است.
در پایان این مرحله شما آماده شدهاید که برای دریافت جواز و لیسانس کاری
اقدام نمایید که خودش دو مرحله دارد:
شرکت در آزمونی که Canada's National Dental Examination Board برگزار میکند
و نتیجه آن در تمامی استانها منهای کبک قابل قبول است. کبک در این زمینه
تشکیلات و مقررات خاص خود را دارد.
پس از آن شما باید در Royal College of Dentists در استان خود ثبت نام کند.
در واقع از این مرحله فرد اجازه رسمی برای انجام کار در آن استان پیدا
میکند.
تحصیل کردگان این رشته در خارج از کانادا و آمریکا، نظیر شما که در ایران
سابقه تحصیلی و شغلی در مقام دندانپزشک داشتهاید باید به صورت زیر عمل کنند:
اول آنکه باید بدانید تحصیلات و سوابق شما هر چقدر هم طولانی و درخشان باشد
در بدو امر هیچ کمکی به شما نخواهد کرد. شما باید نظیر سایرین برای دریافت
مجوز از NDEB و ثبت نام در رویال کالج استان خود اقدام کنید و NDEB هم شرط
چنین کاری را گذراندن موفقیتآمیز یک دوره دو ساله تحصیلات مکمل و کیفی در
یکی از ۱۰ مرکز تحصیلی که از سوی NDEB مورد تایید است قرار داده است. هدف این
است که این مرکز مطمئن شود شما تمامی آنچه را که ضروری یک تحصیل کرده این
رشته است فراگرفتهاید.
اما برای اخذ پذیرش در این دوره باید قبلا یک آزمون ارزیابیEligibility
Examination (EE) را با موفقیت پشت سر بگذارید. این آزمون توسطAssociation
of Canadian Faculties of Dentistry (ACFD) اجرا میشود.
پس از فارغالتحصیلی در این دوره شما مسیری شبیه یک فارغالتحصیل کانادایی
دارید یعنی به احتمال خیلی زیاد (بر اساس مقررات استانی) باید در آزمون NDEB
شرکت کنید و سپس برای مجوز ثبت نام کنید.
حقیقت این است که بازگشت به پشت میزهای درس و کتاب برای همه آسان نیست و چنین کاری برای کسانیکه فاصله کمتری با ایام تحصیل خود داشتهاند راحتتر از افراد
باتجربه است. شاید یک دلیل عدم علاقه وزارت مهاجرت به جذب دندانپزشکان مهاجر
همین باشد چون تردیدی نیست که آنها نمیتوانند حداقل تا ۳ سال بعد از ورود به
کانادا وارد بازار کار شوند و برخلاف رشتههایی چون پزشکی هم به صرف شرکت در
آزمون، شرایط پذیرش و کسب مجوز محقق نخواهد شد (البته این تنها یک دلیل است.)
چه راههایی میتوان انتخاب کرد؟
برای کسانیکه جوانتر و پرحوصلهتر هستند ادامه دادن همین مسیر اصلی بیان شده،
بهترین راه است. اگر فرد به این زمان ۲ تا ۳ سال به عنوان سرمایهگذاری برای
آینده نگاه کند قطعاً تحمل این سختیها آسانتر میشود. بدیهی است که هر چه
فرد از نظر آشنایی با تکنیکهای جدیدتر و تسلط به زبان انگلیسی مهیاتر شود،
پیمودن این مسیر راحتتر خواهد بود. در پستهای بعد که به آینده شغلی و میزان
درامد دندانپزشکان در کانادا اشاره خواهیم کرد، تایید خواهید کرد که کاربرد
عبارت «سرمایهگذاری برای آینده» بیدلیل نیست.
برای کسانیکه راه سادهتری را میجویند تحصیل در کالج برای دریافت دیپلم
بهداشتکار دندان یک انتخاب معقول است. این رشته از درآمد خوبی برخوردار است و
به دلیل سادگی دروس برای یک دارنده دکترای این رشته، وی به راحتی و در زمان
کوتاه آن را به پایان خواهد رساند. بدیهی است که اعتبار اجتماعی آن به اندازه
دندانپزشکی نیست اما برای خیلی از دندانپزشکانی که در ایران هنوز در سالهای
اولیه کاری بودهاند و چندان اعتبار اجتماعی دندانپزشکان در ایران را لمس
نکردهاند انتخاب خوبی است. درباره این رشته در پستهای آتی بیشتر خواهیم
گفت. این گروه از پزشکان شاید در آینده و پس از آشنایی بیشتر با محیط و
الزامات شغلی، بتوانند با گذراندن دورههای کیفی و آزمونهای مربوطه به جمع
دندانپزشکان وارد شوند.
گزینه آخر مربوط برای دندانپزشکان قدیمی و باتجربه و دارای درآمد خوب در
ایران است. این افراد میتوانند فرصتهای شغلی برتر و پردرآمدتر خود در ایران
را حفظ کرده و همان مسیر را ادامه دهند و بخشی از سرمایههای انباشته شده خود
را به امر سرمایهگذاری در تاسیسات پزشکی، ساخت کلینیک و نظایر آنها در
کانادا اختصاص دهند و در واقع، دوران بازنشستگی خود در این رشته را در کانادا
بگذرانند. از این نظر به دلایل متعدد کبک یک انتخاب بسیار مناسب برای آنها و
تمامی اعضا خانواده است.
شرایط شغلی برای دندانپزشکان
همانطور که بیان شد دندانپزشکان از درآمد خیلی زیادی برخوردار هستند. برای
شاغلین این حوزه نمیتوان به راحتی از درآمد ساعتی سخن گفت چون اکثریت آنها
دارای بیزینس شخصی خود هستند و لذا نظیر هر بیزینس دیگر با انعکاس دادن
هزینههای مرتبط شغلی در حساب درآمدها-هزینهها و بهرهگیری از قوانین
مالیاتی، سود خالص سالانه را به میزان قابل ملاحظهای افزایش میدهند. همچنین
افراد پرسابقهتر از طریق شراکت و با راهاندازی لابراتوارهای دندان ویژه
خود، بر درآمدهای سالانه خود بیش از پیش میافزایند.
با این حال بر اساس ارزیابیهای دولتی، متوسط درآمد ساعتی این گروه (برای
کسانیکه در کلینیکها یا بیمارستانها کار میکردند) در سال ۲۰۰۰-۲۰۰۱ در
انتاریو بیش از ۵۹ دلار در ساعت (بیش از ۱۲۰ هزار دلار در سال) بوده است که
هم اکنون و با افزایش درآمدهای سنواتی باید بیش از این باشد. این درحالی است
که همین برآوردها در برخی نقاط انتاریو در سال ۲۰۰۶ از ۸۳ تا ۹۰ دلار درآمد
ساعتی هم گزارش کردهاند. از آنجا که نیازهای بهداشتی دهان و دندان برای تمام
گروههای مختلف سنی فراگیر است، اگر کسی بتواند در شهرهای صنعتی و کوچک که
تعداد پزشک کم اما پوشش بیمههای مکمل دندان فراوان است کار کند (حتی در
کلینیکها یا بیمارستانها) درآمد به مراتب بیشتری کسب خواهد کرد. به همین
دلیل این شغل در گروه پردرآمدترین ۱۰ شغل کانادا قرار میگیرد.
به نقل از نقل از سایت www.parscanada.com